کاش می فهمیدید که منت تان را کشیدن برای کمک به "نازی" مان که حالا بی کس ترین شده، چه قدر سخت است.

کاش مرد بودید و یک لحظه به خودتان می آمدید و فکر می کردید که اگر یک مو از سر ِ نازی کم شود تا قیام ِ قیامت خودتان را نخواهید بخشید. کاش این شما بودید که به من زنگ می زنید و می گفتید که نازی برای رهن ِ یک خانه ی کوچک تر نیاز به پول دارد و من با جان و دل هر چه داشتم می دادم. کاش معرفت تان می رسید و می فهمیدید که اگر کاری می کنید برای خودتان است وگرنه روزی ِ نازی دست ِ من و شما نیست. کاش کاش کاش می فهمیدین که اگر یک کفش مارک دار برای خودتان کمتر بخرید اتفاقی نمی افتد و به جای اش وجدان تان آرام است که یک سنگریزه از بار سنگین روی شانه های دخترکی تنها برداشته اید