برادرک ساعت ِ شش صبح :"برام تا عصر دو تا کادوی ولنتاین ِ توپ می گیری؟"
من ، خوابالود در حد مرگ ، خسته از رژه های دیشب پا به پای ترنج.: " احمق ، آدم برای ولنتاین "توپ" می گیره آخه؟توپ پینگ پنگ خوبه؟ "
برادرک:" هر هر...می گیری یا نه؟"
من:" تو که عرضه ی دو تا دو تا نداری...واسه چی دو تا دو تا لقمه برمیداری؟"
برادرک:" عرضه ی دو تا رو دارم...اما خدایی چهار تا چهارتا سخته.دو تا شو خریدم...دو تاشو هم تو قبول زحمت کن...از دنیا کم می شه؟...بیا و یه بار در عمرت برام خواهری کن...!"
تلفن را بدون این که قطع کنم ، می اندازم پایین تخت و سرم را می کنم زیر بالش!
مراتب ارادت بنده رو به برادرک برسونید :)
ارادت از ایشونه:)