توی همین صد قدم

من همیشه فکر می کنم صبح ها ی زود ،خیلی زود ، چند تا  موجود ِ غول آسا و خیلی بزرگ ،  آن بالا توی آسمان دور ِ هم چهارزانو  می نشینند و همان طور که قهوه  می خورند یک سری برنامه یا اتفاق یا سوال برای تک تک ِ ما روی زمین  مینویسند و بعد ما بیدار می شویم و برنامه ی آن ها طبق ِ آن روز اجرا می شود.و دوباره فردا...و پس فردا و ...

شک ندارم برنامه ای که  امروز برای من نوشته بودند این بوده:"نزدیک ترین ای تی ام به شرکت ِ این دختره ، فقط صد قدم  اونورتره! امروز که می ره پول بگیره ، توی این صد قدم  ،چند تا گربه ی مچاله شده از سرما و برف ،  کز کرده گوشه ی دیوار ،   بکاریم که تو چشم ِ این دختر زل بزنن و دختر از دنیا سیر شه؟...چند تا بکاریم خوب و کافیه؟دو تا؟..سه تا؟...پنج تا؟..." .بعد مطئن ام آن که از همه بزرگ تر است ، همان طور که آخرین قطره ی قهوه اش را  می نوشیده ، خندیده و گفته:" پنج تا بذارید سر ِ راه اش ، دو تا هم  در  این صد قدم بکارید پشت ِ در عطر فروشی ِ توی مسیرش  ، ترجیحا یکی گربه ی ماده و آن یکی بچه اش حدود ِ دو ماهه ، همرنگ و هم شکل و هم ریخت ِ "ترنج "، که پشت در ِ عطر فروشی میو میو کنند و هیچ کس راهشان ندهد...ببینیم دختره چه شکلی می شه!"..بعد هم همه شان قاه قاه خندیده اند...