میگوید: مهم نیست "اما"...
و من دیگر نمیشنوم که چه میگوید و خودم را برای ته ِ ته ِ ته ِ ته ِ "اما" آماده می کنم...
___________________________________________________
پ.ن.1.بهم نمیاد ریمیا ، اما مثه سگ از ازمایشگاه و دکتر و بیمارستان و قرص و دارو می ترسم!..نه این که بترسم...یه چیزی مثل هول کردن و دستپاچه شدن و دلهره و تپش قلب و این چیزها...