مکان: کوچه ی ما

زمان:دیروز صبح

موجودات زنده ی حاضر در صحنه: پسرهای مو در هوای کوچه ی ما که فکر کنم گاهی مسابقه می گذارند که چه کسی بد تر و افتضاح تر شب سرش را روی بالش بگذارد و چه کسی  صبح موهایش نا فرم تر از همه  شود!

توصیف صحنه:..گیتارم روی شانه ام است..چاره ای ندارم جز این که از جلوی شان رد شوم...

صداهای موجود در صحنه: ای ول...سوووووووووووووووت...کمک نمی خوای؟..سنگینه بده من بیارم برات...می دی یه عکس بندازیم؟

...خنده ام می گیرد...از جلوی شان رد می شوم و می گذرم.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مکان: دوباره کوچه ی ما

زمان: امروز صبح

موجودات زنده ی حاضر در صحنه: فقط خودم..خوشبختانه! 

توصیف صحنه:باید  ((تی)) می خریدم.فاصله ی مغازه تا خانه...به اندازه ی صد قدم بود.کسی هم در کوچه نبود...من: (( تی)) به دست تند تند راه می روم.

ده قدم مانده به خانه...همه ی مو در هواها از بقالی بیرون می آیند...

توصیف ِ موها: با دیدن من و (( تی)) حرکت موها به سمت آسمان و باز شدن تدریجی ِ دهان شان  را می بینم...

صداهای موجود در صحنه: سکوووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووت...و......

انفجار خنده

دوباره خنده ام می گیرد..دوباره از جلوی شان رد می شوم و

دوباره می گذرم..